Werkzaamheden
De jagers en faunabeheerders van de WBE Delfland geven uitvoering aan het door de provinciale staten (overheid) vastgestelde faunabeheerplan. In dit plan wordt de beoogde balans tussen verschillende belangen: grondeigenaren en grondbeheerders,
natuurbescherming, landbouw, veelteeld, recreatie, volksgezondheid, verkeersveiligheid, etc. en jagers beschreven én vastgelegd welke maatregelen er genomen moeten worden ten aanzien van het beheer van de verschillende populaties van dier- en vogelsoorten.
De wildbeheereenheid: het samenwerkingsverband van jagers voert deze maatregelen uit. Dit gebied is ondermeer rijk aan eenden, ganzen, zwanen, reigers, konijnen en vossen.
Tellingen populaties.
De jagers van de WBE tellen in samenwerking met natuurbeschermingsorganisaties meerdere malen per jaar het wild in het werkgebied, om een goed beeld te krijgen en te houden van de wildstand. Hierbij wordt ook gelet op de gezondheid van de dieren. Deze gegevens worden opgeslagen in de landelijke WBE-databank en vormen de basis voor de door de faunabeheer-eenheden op te stellen provinciale faunabeheerplannen.
Ganzen 2011
Populatiebeheer.
Primair beheert de WBE in het kader van het provinciale faunabeheerplan ter voorkoming van schade aan gewassen, verkeersveiligheid en volksgezondheid, etc. de volgende diersoorten: Vos, konijn, haas, gans, eend, fazant, houtduif, kraai en kauw.
Biotoopverbeteringen.
De WBE speelt een actieve rol in de verbetering van de biotoop voor het wild. In overleg met grondeigenaren en agrariers wordt nagegaan welke maatregelen er genomen kunnen worden om de met het faunabeheerplan beoogde biodiversiteit te realiseren. Dan kan door akker- en weideranden of andere voor de agrarier onbruikbare stukjes land optimaal in te richten voor de fauna. Dan gaat het vooral om het beschikbaar maken van voedsel en dekking, zodat het herstel of verbetering van het ecologisch evenwicht een betere kans krijgt.
Wildschadebestrijding.
Een voorbeeld is het beheer van de ganzenpopulatie in het werkgebied. Door de toenemende aantallen ganzen de afgelopen jaren neemt de wildschade voor veehouders in extreme mate toe. De ganzen fourageren op de voor veehouderij belangrijke weiden en graslanden en vervuilen die met hun uitwerpselen. De veehouder maait meerdere malen per jaar dit gras en slaat dit "kuilgras" op voor de winter om het vee te voeren. Het vee eet het door de ganzen vervuilde kuilgras niet en de veehouder is gedwongen veevoeder in te kopen om de winter door te komen. Deze kosten lopen in de tuinduizenden euro's: wildschade.
Om de populatie ganzen binnen de perken te houden, worden in het broedseizoen eieren geschud en in herfst en winter ondersteunend afschot uitgevoerd. Dit laatste heeft tot doel de ganzen te stimuleren in de daartoe aangewezen "gedooggebieden" te blijven.
De geschoten ganzen worden uiteindelijk verwerkt tot een stukje scharrelvlees. Een delicatesse: gerookte ganzenborst.
Weidevogelbescherming.
Wanneer een populatie van een soort onder druk staat van de moderne samenleving (verlies leefgebied), worden activiteiten ondernomen om die populatie te versterken. Het beheer van de vossenstand is een andere maatregelen bij de bescherming van weide-vogels en schadebestrijding. Afgelopen jaren is de populatie vossen zodanig toegenomen, dat de weidevogel-, konijnen- en hazenstand zichtbaar is teruggelopen. Op zoek naar voedsel verliezen deze slimme dieren hun natuurlijke schuwheid en mijden ook stad en dorp niet meer. Op het menu staan: Vuilnis, cafetaria-eten, siereenden en -duiven, kippen, cavia's, enzovoort. Een risico voor de mens is de bij de vos aanwezige vossenworm.
In samenwerking met de weidevogelbescherming wordt nest-markeringen uitgezet in de weiden en graslanden ter voorkoming van maaiverliezen. De agrariër of loonwerker ziet tijdens het maaien de nestmarkeringen en maait om de markeringen heen, zodat het nest gespaard blijft.Met de agrariers wordt overlegd over het gebruik van wildredders en andere methoden van maaien: het van binnen naar naar buiten maaien van een grasland biedt het wild een grotere kans te overleven. Er zijn verschillende soorten wildredders voor gebruik beschikbaar. De één verjaagt het wild in één beweging voorafgaand aan het passeren van de cyclomaaier. De ander door uitlaatgassen voor de tractor uit in het gras te spuiten, waardoor het wild ook wordt verjaagd.
Stroperijbestrijding.
De leden van de WBE (Jachthouders en deelnemers) zijn samen met de bewoners, gebruikers en recreanten de ogen en oren van het faunabeheer in de regio. Bewoners, gebruikers en recreanten melden bij vermoeden van illigale (stropers-)activiteiten dit bij de jachthouder van het gebied. Omdat deze een goed beeld hebben van de wildstand (populatietellingen) alsmede de jaccht- en faunabeheerasctiviteiten kunnen zij goed inschatten of er ergens sprake is van illigale (stropers-)activiteiten. Zij informeren ingeval van illigale activiteiten de politie en/of bijzondere opsporingsambtenaren, die belast zijn met handhavingstaken. Jacht- en beheeractiviteiten worden veelal voorafgaand gemeld bij de lokale meldkamer van politie, zodat deze op de hoogte is van de legale jacht- en beheeractiviteiten en er geen onnodige actie ondernomen wordt.
Jacht.
De jager is verplicht te zorgen voor een voldoende wildstand, maar dient tevens wildschade aan de landbouw, verkeerveiligheid en volksgezondheid te voorkomen.
Wanneer de wildstand het toelaat oogsten de jagers in de zomer en najaar een deel van de populatie (= bejagen). Dit verschilt per bejaagbare soort en is tevens beperkt tot de in de wet aangegeven vijf soorten haar- en veerwild: konijn, haas, eend, fazant en houtduif. De jacht op de patrijs is i.v.m. de kleine aantallen waarin deze vogel voorkomt gesloten. Naast deze kleinwildsoorten worden voor de grote hoefdieren (grofwild) in het kader van het populatiebeheer afschot van de overtollige hoefdieren plaats: ree, damhert, edelhert en wild zwijn. De perioden waarin dit afschot en oogsten plaatsvindt zijn streng gereguleerd.
Wanneer tijdens deze perioden door bijvoorbeeld sneeuwval de leefomstandigheden van het wild erg zwaar is, wordt de jacht in overleg met de faunabeheerders stilgelegd tot het moment waarop de weersomstandigheden de jacht weer toelaten.
Belangenbehartiging Jagers/faunabeheerders.
De leden van de WBE (Jachthouders en deelnemers) zijn samen met de bewoners, gebruikers en recreanten de ogen en oren van het faunabeheer in de regio. Bewoners, gebruikers en recreanten melden bij vermoeden van illigale (stropers-)activiteiten dit bij de jachthouder van het gebied. Omdat deze een goed beeld hebben van de wildstand (populatietellingen) alsmede de jaccht- en faunabeheerasctiviteiten kunnen zij goed inschatten of er ergens sprake is van illigale (stropers-)activiteiten. Zij informeren ingeval van illigale activiteiten de politie en/of bijzondere opsporingsambtenaren, die belast zijn met handhavingstaken. Jacht- en beheeractiviteiten worden veelal voorafgaand gemeld bij de lokale meldkamer van politie, zodat deze op de hoogte is van de legale jacht- en beheeractiviteiten en er geen onnodige actie ondernomen wordt.
Jacht.
De jager is verplicht te zorgen voor een voldoende wildstand, maar dient tevens wildschade aan de landbouw, verkeerveiligheid en volksgezondheid te voorkomen.
Wanneer de wildstand het toelaat oogsten de jagers in de zomer en najaar een deel van de populatie (= bejagen). Dit verschilt per bejaagbare soort en is tevens beperkt tot de in de wet aangegeven vijf soorten haar- en veerwild: konijn, haas, eend, fazant en houtduif. De jacht op de patrijs is i.v.m. de kleine aantallen waarin deze vogel voorkomt gesloten. Naast deze kleinwildsoorten worden voor de grote hoefdieren (grofwild) in het kader van het populatiebeheer afschot van de overtollige hoefdieren plaats: ree, damhert, edelhert en wild zwijn. De perioden waarin dit afschot en oogsten plaatsvindt zijn streng gereguleerd.
Wanneer tijdens deze perioden door bijvoorbeeld sneeuwval de leefomstandigheden van het wild erg zwaar is, wordt de jacht in overleg met de faunabeheerders stilgelegd tot het moment waarop de weersomstandigheden de jacht weer toelaten.
Belangenbehartiging Jagers/faunabeheerders.
Faunapopulaties houden zich vanzelfsprekend niet aan de door de mens getrokken grenzen van grondgebieden, landerijen, wegen, wateren, gemeenten, etc. Beheer wordt per definitie grensoverschrijdend uitgevoerd, dus is samenwerking tussen alle partijen: grondeigenaren, natuur- en landschap beherende organisaties (Staatsbosbeheer, Natuurmonumenten, provincies, gemeenten, etc.), grondgebruikers (boeren, land- en tuinbouwers, etc), jachthouders, en recreanten noodzakelijk om alle belangen met elkaar in balans te houden. Daar spinnen alle participanten garen bij en is absoluut noodzaak om de huidige rijkdom aan flora en fauna met een hoge diversiteit en duurzaamheid te behouden en het beheer op ook economisch verantwoorde wijze mogelijk te maken.
Jagers en faunabeheerders zijn overwegend onbezoldigde natuurliefhebbers. Zij ontvangen geen vergoedingen voor hun inzet en inspanningen. Veelal worden de werkzaamheden uitgevoerd naast een reguliere full-time baan.
Jagen en faunabeheer kost tijd en geld: pacht of jachthuur, materiaalkosten, biotoopverbetering, toezicht in het veld, etc. Efficiënt en effectief beheren is daarom gewenst. Afzet van wild in de voedselketen richting burgers is dan ook noodzaak. Voorts is het een randvoorwaarde om de grondgebruiker zijn bedrijf op economisch verantwoorde wijze uit te kunnen oefenen.
Voorlichting.
Jagers en faunabeheerders zijn overwegend onbezoldigde natuurliefhebbers. Zij ontvangen geen vergoedingen voor hun inzet en inspanningen. Veelal worden de werkzaamheden uitgevoerd naast een reguliere full-time baan.
Jagen en faunabeheer kost tijd en geld: pacht of jachthuur, materiaalkosten, biotoopverbetering, toezicht in het veld, etc. Efficiënt en effectief beheren is daarom gewenst. Afzet van wild in de voedselketen richting burgers is dan ook noodzaak. Voorts is het een randvoorwaarde om de grondgebruiker zijn bedrijf op economisch verantwoorde wijze uit te kunnen oefenen.
Voorlichting.
Informeren van het publiek over de faunabeheerwerkzaamheden en doelstellingen van de WBE is een belangrijke taak voor een ieder, die bij faunabeheer is betrokken.
Het is helaas niet verrassend, dat veel stadskinderen denken dat eieren, vlees en melk bij slager of supermarkt vandaan komen in plaats van bij de boer vandaan en dat hiervoor een dier in "gevangenschap" is gehouden en geslacht. Faunabeheer en jacht is eigenlijk niets anders dan "boeren" met in vrijheid levend wild.
De wildbeheereenheid is de vereniging van lokale jachthouders en jagers die uitvoering geeft aan verantwoord en duurzaam wildbeheer.